Usta birer avcı olan baykuşlar bu yeteneklerini sivri pençelerine, keskin kulaklarına ve sessiz kanatlarına borçludur. Alaska’da bir kar baykuşu büyük bir öfkeyle iki ren geyiğine doğru uçmaya başladı. Bir yandan da yüksek sesle bağırıyordu. Çok geçmeden ren geyikleri mesajı alarak oradan uzaklaştı.
Suçluydular. Çünkü baykuşun yuvasına fazla yaklaşmışlardı. Yuvada baykuşun yavruları vardı. Geyikler yavrulara zarar vermek istemese de yanlışlıkla onları ezebilirlerdi. Baba baykuş bu yüzden geyiklere saldırmış ve kendisinden neredeyse 140 kat büyük bu hayvanları yuvasından uzaklaştırmayı başarmıştı!.